Bazı insanların neden hayatı zorlaştırdıklarını anlayamıyorum... neden bi gün normal bi gün sorunlu olduklarını.. Her telefon konuşmasında sesi iyi miydi kötü müydü, bana kırılmış mı yoksa bi şey olmamış mı, mutsuz mu değil mi... bana mı kırgın yoksa uykusu mu var da ondan mı böyle ruhsuz konuşuyor diye düşünmek istemiyorum ama düşünüyorum işte... biraz önce yine oldu, dün ne güzel konuşup kapatmışken telefonu, bugün soğuk, ilgisiz..
Bilmiyorum ben mi yapıyorum onu böyle.. Benim yaptığım ya da yapmadığım bi şeyden dolayı mı bana böyle davranıyor anlayamıyorum, ve soramıyorum da..
Umarım sadece sakindir ve uykusu vardır... Umarım..
neden devam etmedin ki yazmaya?yazmak güzeldir.
YanıtlaSilBiraz önce yeniden yazdım ve bi bakayım dedim ne yazmışım önceden, nasıl yazmışım, sonra da yorumunu gördüm, teşekkür ederim :)yazmayı çok seviyorum aslında, genelde yazıyorum da ama bi blogda yazmaya alışkın değilim sanırım.. buraya daha çok yazdığım günlerim de olur diye umuyorum :)
YanıtlaSilbende yazmayi seviyorum, içimden bir çok ses bir seyler fisildar bana. bazen yorulurum,bunca sesi dinlemekten. geceleri beni uykumdan uyandiran sesler bile olur ve sadece yazmakla susuyor her halde bu sesler zannederim.Nedense daha bloguma rahat bir sekilde yazamiyorum.simdilik aktivitelerle daha cok dolduruyorum.demek istedigim su sen en azindan yazmissin ve kendini guzel ifade edebilmissin, artik devamini getirmek sana dusuyor . basarilar
YanıtlaSilSevgili eda, nasıl hissettiğini anlıyorum galiba.. benim de bazen öyle anlarım olur ki yazmazsam rahatlayamam, yazarım ve kendimi hafiflemiş hissederim.. günün birinde günlük tutan birinden aktif bir bloggera dönüşebilcek miyim bilmiyorum ama desteğin için teşekkürler.. dediğin gibi bunun devamını getirmek yine kişinin kendisine düşüyor galiba :)
YanıtlaSil